ကျနော်သည် ရန်ကုန်မြို့ ၏ဆင်ချေဖုံးမြို့နယ်တခုတွင်နေပါသည်။ ကျနော်တို့လမ်းထဲတွင် ကျနော် နှင့်အလွန် ခင်သော သူငယ်ချင်း မောင်မောင်တို့အိမ်ရှိသည်။ မောင်မောင့်ဖခင်သည် အစိုးရအရာရှိကြီးတဦးဖြစ်ပြီး အလွန် ဖေါ်ရွေသူဖြစ်ပါသည်။ မောင်မောင်၏မိခင်မှာ အနည်းငယ်မျက်နှာတည်သော်လည်း မောင်မောင့်သူငယ်ချင်း များကို မောင်မောင်ကဲ့သို့ပင် ဂရုစိုက်ပါသည်။ မောင်မောင့်တွင် အကိုတယောက် ညီမတယောက်ရှိပါသည်။ မောင်မောင့်အကိုသည်ဆေးကျောင်းတက်နေပြီး ညီမလေးမှာ ၁၀ တန်းတက်နေပါသည်။ မောင်မောင်နှင့် ကျနော်တို့မှာ ၁၀ တန်းတုံးက အတူတူ ဖြစ်သော်လည်း တက္ကသိုလ်တွင် မောင်မောင်က ကွန်ပျူတာ တက်နေပြီး ကျနော်က နည်းပညာတက်နေသူဖြစ်ပါသည်။ ကျောင်းမတူသော်လည်း မောင်မောင်တို့အိမ် သည် ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတသိုက် စတည်းချရာအိမ် စားအိမ်သောက်အိမ်ဖြစ်ပါသည်။ ကျနော်တို့ မှာလည်း ဟော့ဟော့ ရမ်းရမ်းမဟုတ်သဖြင့် လူကြီးများနှင့်အဆင်ပြေကြပါသည်။ အိမ်တွင်သီချင်းနားထောင် ဂိမ်း အတူကစား လဘက်ရေဆိုင်အတူထိုင်ခြင်းများသာရှိပြီး အသောက်အစားကင်းကြသူများဖြစ်ကြသဖြင့် လူကြီးများနှင့် ပုလဲနံပသင့်ကြပါသည်။ ကျနော်တို့ စုပြီး ဖါသွားချကြသည်ကိုတော့ လူကြီးများမသိအောင် လုပ်ကြသဖြင့် ကိစ္စသိပ်မရှိလှပါ။ တခုခက်နေသည်က ဖါချပြီး အရသာတွေ့လာသောအခါ ကျနော့မှာ မောင်မောင့် အမေနှင့့်် ညီမလေးကို ကြည့်ကြည့်ပြီး စိတ်ထ လာကာ လီးတောင်လာတတ် ခြင်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော် ကိုယ့်သူငယ်ချင်း အမေဘဲ ညီမဘဲဟုတွေးကာ စိတ်ဆင်ရိုင်းကို ချွန်းအုပ်နေခဲ့ရ ပါသည်။ ထလည်းထချင်စရာ မောင်မောင့်အမေမှာ ရုပ်ရည်ရော ကိုယ်လုံးပါ အလွန်လှသူဖြစ်ပြီး ညီမလေးကလည်း အမေနှင့် နင်လားငါလား လှသူဖြစ်ပါသည်။ မောင်မောင့်အဖေဦးလှထွန်းကို ကျနော်တို့က အန်ကယ်ထွန်း ဟုခေါ်ပြီး အမေဒေါ်ဖြူဖြူ ကိုတော့ အန်တီဟုသာ ခေါ်ကြပါသည်။ အန်တီသည် ရုပ်ရှင်မင်းသမီးကြီးဒေါ်ခင်သန်းနု မျက်နှာပေါက်မျိုးဖြစ်ပြီး အသားလဲ အလွန် ဖြူပါသည်။ အန်တီ့ရင်သားများမှာ မတရားကြီးသည့်ထဲတွင်မပါ သော်လည်း တော်တော် တော့ ကြီးပါသည်။ တင်သားမှာလည်း ဝိုင်းပြီး တော်တော်လှပါသည်။ ညီမလေးကလည်း အန်တီလောက်မရှိ သေးသော်လည်း အန်တီ့နောက်အမီလိုက်နေသလိုဖြစ်နေပါသည်။ ၁၀ တန်းနှင့်မလိုက်အောင်ပင် ရင်သား တင်သားများက ထွားနေပါသည်။
ဒီနှစ်နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်တွင် မောင်မောင်က KMD မှ ကွန်ပျူတာသင်တန်းတခုတက်နေသဖြင့် ကျနော့် မှာနေ့ခင်းပိုင်းတွင်တယောက်တည်းပျင်းနေရသည်။ ပျင်းပျင်းနှင့် အိမ်တွင်တယောက်တည်း အိပ်နေစဉ် အမေ ကခေါ်သဖြင့် အောက်ဆင်းလာရာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် အန်ကယ်ထွန်းနှင့်အန်တီတို့ထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ သည်။
“သားရေ ဒီမှာ မင်းအန်ကယ်တို့လာခွင့်တောင်းနေတယ်၊ မင်းအန်တီမန္တလေးမှာ သူ့အဖွားနေမကောင်းတာ သွားကြည့်မလို့ မောင်မောင်ကလဲ မအားတော့သားကို အဖေါ်ခေါ်သွားချင်လို့တဲ့။ တပါတ်လောက် လိုက်သွားလိုက်ပါသားရယ် သားလဲ မန္တလေးရောက်ဖူးသွားတာပေါ့။”
“ဟုတ်တယ်သားရဲ့၊ အန်ကယ်ထွန်းကလည်းမအားတော့ မင်းအန်တီတယောက်ထဲစိတ်မချလို့ သားကို အဖေါ်ထည့်လိုက်ချင်လို့ မမတို့ဆီမှာလာခွင့်တောင်းနေတာ။ မင်းလိုက်မယ်မို့လား။”
“အာ အန်ကယ်ထွန်းကလဲ၊ သားကမန္တလေးရောက်ဖူးချင်နေတာနဲ့ အတော်ဘဲ၊ အမေတို့ခွင့်ပြုလို့ကတော့ လိုက်ပြီးသားဘဲ။ လိုက်မယ်။ သားလိုက်မယ် အန်ကယ်ထွန်း။ ဘယ်တော့သွားမှာလဲဟင်။ ထွေးထွေး ကောပါမှာလား”
“မင်းညီမကလဲ အင်္ဂလိပ်စကားပြောသင်တန်းက နက်ဖန်ဆိုစတော့မှာ၊ လိုက်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး၊ မင်းတို့တူဝရီးနှစ်ယောက်ဘဲ သွားရမှာ၊ ဒါဆို နက်ဖန်ကားလက်မှတ်ဝယ်ပြီး သဘက်ခါစနေနေ့မှာ သွားကြလေ။”
ကျနော်တို့ပြောနေသည်ကို ပြူံးကြည့်နေသောအန်တီ့ကိုမြင်ရသည်မှာ အလွန်လှပြီး အလွန်ချစ်စရာ ကောင်းနေပါသည်။ ကျနော့မှာ အန်တီနှင့် ၂ ယောက်ထဲအတူခရီးသွားရမည်ဆိုသဖြင့် အလွန်ပင်ပျော်ရွင် နေမိပါတော့သည်။
ဒီလိုနှင့် စနေနေ့ရောက်လာပါသည်။ ကျနော်နှင့်အန်တီ့ကို အန်ကယ်က အောင်မင်္ဂလာထိလိုက်ပို့ပြီး ပြန်သွား ပါသည်။ အန်တီက ရင်စေ့ဘလောက်အင်္ကျိနှင့် ကီမိုနို ထမီဝတ်လာပါသည်။ ကျနော်ကတော့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ပွပွနှင့် တီရှပ်နှင့်ဖြစ်ပါသည်။ ကျနော်တိူ့စီးရသည့်ကားမှာ Elite ဖြစ်ပြီး ကားကြီးမှာသစ်လွင်ပြီး အလွန် ခေတ်မှီပါသည်။ ကားပေါ်မတက်မီ အန်တီက
“သားရေ၊ အန်တီတို့လမ်းမှာ ပိုအဆင်ပြေအောင် သားက အန်တီ့ကို မေမေလို့ခေါ်နော်၊ သားအမိလို့ထင်တော့ လူတွေလဲ သိပ်မနှောင့်ယှက်တော့ဘူးပေါ့။”
“ဟုတ်ကဲ့အန်တီ။”
“သြော်၊ မေမေ လို့ခေါ်ပါဆိုနေ၊ ခုကတည်းကခေါ်တော့လေ။”
“ဟုတ်ကဲ့၊ မေမေ။”
“ဟင်းဟင်းဟင်း၊ ဒါမှ မေမေ့သားကွ။”
ကားစထွက်လာတော့ အန်တီက ပြတင်းပေါက်ဘက်ကထိုင်ပြီး ကျနော်က လျှောက်လမ်းဘက်ကထိုင်လိုက် လာပါသည်။ အန်တီက ကျနော့ဘက်ကို ကိုယ်ကိုစောင်းလိုက်ပြီး ကျနော့နားနားကပ်ကာ တိုးတိုးလေး
“သား မေမေနဲ ခရီးသွားရတာပျော်ရဲ့လား”
“အင်းပျော်တယ်မေမေ၊ အရမ်းပျော်တာဘဲ။”
အန်တီက ပြတင်းပေါက်ဖက်သိပ်မကပ်ဘဲ ကျနော့ဘက်နဲနဲတိုးကာ အသားချင်းထိ၍ ထိုင်နေပါသည်။ ကျနော့မှာ အန်တီ့ပေါင်သားနှင့်ထိနေသောနေရာက အိနေပြီးချက်ချင်း လီးတောင်လာသဖြင့် ပေါင်နှင့် ညှပ်ထား လိုက်ရပါသည်။ ကားထွက်လာပြီး တနာရီလောက်ကြာသည်နှင့် အပြင်တွင်မှောင်လာပါသည်။ ကားထဲတွင် လည်း ထွက်ခါစက မီးအလင်းထွန်းထားသော်လည်း ခုတော့ မီးကိုမှိန်မှိန်လေးသာ ထွန်းထား ပါတော့သည်။ ကျနော်ဘေးပတ်လည်ကိုကြည့်လိုက်တော့ ကျနော်တို့၏ဘေး တခြားဘက်တွင် အသက်ကြီးကြီး အဖွားကြီး နှစ်ယောက်ထိုင်နေပြီး ရှေ့ နှင့်နောက်ကိုတော့ ခုံကမြင့်သဖြင့် မမြင်ရပါ။ ကျနော်တို့ခုံမှာ နောက်ဆုံး ခုံတန်းရှည် ၏အရှေ့ တခုံဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးခုံတန်းရှည်တွင် ခရီးသည် မတင်ဘဲ တွဲဖက်ဒရိုင်ဘာနှင့် စက်ပြင်တို့ အိပ်ကြ ပါသည်။ ကား Air con ကတော်တော်အေးသဖြင့် ကားမှပေးသောစောင်ကိုခြုံထားရပါသည်။ အန်တီက ကျနော့ကိုမှီထားပြီး သူ့လက်က ကျနော့ပေါင်ပေါ်တင်ထားပါသည်။ ခနနေသောအခါ အန်တီက သားဒီဘက်လာ မေမေအဲဒီဘက်ကထိုင်မယ်ဟုဆိုလာသဖြင့် ကျနော် ပြတင်းပေါက်ဘက်ပြောင်းထိုင်လိုက်ပါသည်။ အန်တီက ကျနော့ဘက်ကျောမမှီတော့ဘက် ကျနော့ ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းဝင်ကာကျနော့ခါးကိုဖက်ပြီးအိပ်ပါတော့သည်။
ကျနော်နှင့် အန်တီမှာ ရင်ချင်းအပ်နေပြီး အန်တီ့နို့နှစ်လုံးမှာ ကျနော့ရင်ဘတ်နှင့်ထိနေပြီး ကျနော့မှာ အသက်ရှူ မှားနေရပါတော့သည်။ အန်တီ့မျက်နှာမှာ ကျနော်၏လည်ပင်းနားတွင်ရောက်နေပြီး အန်တီရှူထုတ်လိုက်သော လေသည် ကျနော့လည်ပင်းကိုတိုးနေပါသည်။ အန်တီ၏ဘယ်ဘက်လက်သည်ကျနော်၏ခါးအောက်တွင် ရှိနေပြီး ညာဘက်လက်သည် ကျနော်၏ပေါင်နှစ်ချောင်းလုံးကိုသိုင်း၍ ဖက်ထားပါသည်။ ကျနော့ကိုယ်လုံးနှင့်ထိနေသော အန်တီ၏အသားများသည်အိစက်နေပြီး ကျနော်၏လီးမှာလည်း တရားလွန် တောင်နေတော့ရာကျနော့်မှာ အလွန်ပင်အရသာတွေ့နေပါတော့သည်။ ဖါသည်မများကို လိုးခဲ့ဘူးသော်လည်း အခန်းထဲဝင် အဝတ်အစားချွတ်၊ လိုး၊ ပြီးတော့ပြန်ထွက်သာလုပ်ခဲ့ရရာ မိန်းမတယောက်၏ အသားနှင့် ခုလို ကြာရှည်ထိထားရတဲ့အရသာ နောက်ပြီး လူတွေကြားမှာ ခိုးစားရတဲ့အရသာ နောက်ပြီး သူငယ်ချင်းအမေ အန်တီနဲ့ ဆိုတော့ ကျနော့မှာ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်နေရပါတော့သည်။ နာရီဝက်ခန့်ကြာသောအခါ အန်တီက သိုင်းဖက်ထားသော ညာလက်ကိုအနည်းငယ်နောက်ဆုတ်လိုက်ပြီး ကျနော်၏ပေါင်တချောင်းကိုသာ ကိုင်ထား ပါတော့သည်။ အန်တီ၏ လက်ချောင်းများက ကျနော်၏ပေါင်ကြားသို့ဝင်နေပါသည်။ ကျနော်လည်းမထူးဇတ်ခင်း၍ ကျနော့်ပေါင်ကို အသာလေးဟပေးထားလိုက်ရာ အန်တီ၏လက်ချောင်းများသည် တောင်မတ်နေသော ကျနော့လီးနှင့် လာထိနေပါတော့သည်။ ခနဘဲကြာပါသည် အန်တီက ကျနော်၏လီးကို သူ့ လက်ချောင်းများဖြင့် အသာကိုင်လိုက်ပြီးညှစ်လိုက်လျှော့လိုက်လုပ်ပေးနေပါသည်။ အန်တီ့နှာခေါင်းမှ အသက် ရှူသံမှာလည်း ပြင်းလာပါသည်။ အန်တီက ကျနော့ဂျင်းဘောင်းဘီဇစ်ကိုအသာဆွဲဖွင့်လိုက်ပြီး သူ့လက်ကို အထဲထည့်လိုက်ပါသည်။ ကျနော်က အတွင်းခံဘောင်းဘီဝတ်လေ့မရှိသောကြောင့် အန်တီ့လက်သည် ကျနော့ လီးကိုတိုက်ရိုက်ဆုတ်မိသွားပါတော့သည်။ အန်တီသည် ကျနော့လီးကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးပြီး ဂွင်းထု ပေးနေပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း ရဲလာပြီး အန်တီ့အင်းင်္ကျီကြယ်သီးများကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး ဘရာစီယာ ထဲ ကျနော်၏လက်ကိုနှိုက်သွင်းလိုက်ပါသည်။ အန်တီက ကျနော့လီးကိုကိုင်နေသောလက်ကို ခနရုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကျောဘက်လက်လျှိုကာ ဘရာစီယာဂျိတ်ကို ဖြုတ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက်သူ့လက်ကို ကျနော့လီး ထံပြန်ပို့ပြီး ဂွင်းဆက်ထုပေးနေပါသည်။ ကျနော်လည်း ဘရာစီယာ ကိုအပေါ်လှန်တင်ပြီး အန်တီ့ နို့ကို ကျနော့ ညာလက်ဖြင့် အသာ အယာ ပွတ်ပေးလိုက် နို့သီးခေါင်းကို လက်ညှိုးလက်မ ဖြင့်ချေပေးလိုက် လုပ်ပေးနေ လိုက်ပါသည်။ အန်တီ၏ နို့သီးခေါင်းမှာတော်တော်ကြီးသည်ကိုတွေ့ရပါသည်။ အန်တီ့နို့ကို တော်တော်ကြာကြာ နယ်ပြီးနောက် ကျနော် ရှေ့ဆက်တိုးချင်လာသဖြင့် ကျနော့်လက်ကို အန်တီ့ပေါင်ကြား ကိုရွှေ့လိုက်ပြီး အစတွင် ထမီပေါ်မှ အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ကို အသာအယာပွတ်ပေးလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် အန်တီ့ထမီကိုဖြည်လိုက်ပြီး အန်တီ့ ပင်တီထဲ သို့လက်နှိုက်လိုက်ပါသည်။ အန်တီ၏ပင်တီဘောင်းဘီ သည် အသားပျော့ပျော့လေးဖြစ်ပြီး အန်တီက လည်း သူ့ပေါင်ကိုကားထားပေးလိုက်ရာ ကျနော်၏လက်မှာချောချောချူချူပင် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီး ပေါ် ရောက်သွားပါတော့သည်။ ကျနော်လိုးခဲ့ဘူးသော ဖါသည်မ များသည် စောက်မွှေးထူပါသည်။ ခု အန်တီ့ စောက်ဖုတ်သည် စောက်မွှေး တပင်မျှမရှိဘဲ ချောမွတ်နေပါသည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ၏စောက်ဖုတ်ကြီးအား ပွတ်ပေးလိုက် စောက်ဖုတ် အမြှောင်းကြားထဲ လက်ညှိုးဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက် စောက်စေ့အား လက်ညှိုးနှင့် လက်မ ဖြင့် ချေပေးလိုက်ဖြင့် တတ်သမျှမှတ်သမျှလုပ်ပေးနေရာ အန်တီ၏တကိုယ်လုံးလဲတုန်တုန်ရီရီဖြစ်လာပါတော့ သည်။ ဆက်ပြီး အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ကျနော့လက် ခလယ်ကိုသွင်းလိုက်ရာ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးသည် စောက်ရေများဖြင့် ရွှဲနေသည်ကိုတွေ့ရပါသည်။ ကျနော်လည်း လက်ခလယ်ဖြင့် အန်တီ့စောက်ဖုတ်အား မှန်မှန်လေး သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။ အန်တီမှာလည်း တကိုယ်လုံးကော့လန်နေပါ တော့သည်။ ကျနော်က လက်ခလယ်တချောင်းထဲလိုး နေရာမှ လက်နှစ်ချောင်း လက်နှစ်ချောင်းမှ သုံးချောင်းထိ တဆင့်ပြီးတဆင့်တက်ပြီး လိုးပေးနေလိုက်ပါသည်။ အစပိုင်းတွင် အန်တီက ကျနော့လီးကို မှန်မှန်ဂွင်းတိုက်ပေး နေသော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးအားကျနော် လက်ဖြင့် ကောင်းကောင်း သွက်သွက် လိုးပေးနေသောအခါ သူကျနော့လီးအားဆက် ဂွင်းမတိုက်နိုင်တော့ဘဲ တင်းတင်း ကျပ်ကျပ်သာ ဆုပ်ကိုင်ထား နေပါတော့သည်။ ဤသို့ခပ်သွက်သွက်လိုးပေးနေရင်းအတန်ကြာလာသောအခါ အန်တီ့ စောက်ဖုတ်သည် ကျနော့လက်အား အတင်းညှစ်လာသည်ကိုခံစားမိလာပြီးခနနေသောအခါ အန်တီ့မှာ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ အောင်တုံတက်လာပြီး ကျနော့လက်ကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ပေါင်ကိုစိကာ အသက်ပျင်းပျင်းရှူ ၍ ငြိမ်ကျသွား ပါတော့သည်။
န်တီတချီပြီးသွားသော်လည်း ကျနော့မှာတော့ လီးတောင်လျှက်ကျန်ခဲ့ပါသည်။ ဖါသည်မများကိုလိုးတုံးက သူတို့ပြီး မပြီးဂရုမစိုက်ခဲ့ဘဲ ကိုယ်ပြီးသည်နှင့် ကျေနပ်ပြီး လီးဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်ခဲ့သော် လည်း အခု ကိုယ်မပြီး သေးဘဲ အန်တီ ကောင်းကောင်းပြီးသွားသည်ကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲတွင် ပို၍ ကျေနပ်နေ မိပါသည်။ သို့သော် သိပ်မကြာလိုက်ပါ အန်တီက ကျနော့လီးကိုပြန်ဆုပ်ကိုင်၍ ဂွင်းတိုက်ပေးပြန်ပါသည်။ ဂွင်းခနတိုက်ပေးပြီး အန်တီသည် နောက်သို့အနည်းငယ် ဆုတ်၍ ကိုယ်ကိုကုန်းလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် ကျနော်၏လီးအား သူ့ပါးစပ်ဖြင့် ငုံဆုပ်၍ ပုလွေမှုတ်ပေး ပါတော့သည်။ ဤတကြိမ်တွင် ကော့လန်နေသူမှာ ကျနော်ဖြစ်ပါသည်။ အန်တီသည် ပါးစပ်ဖြင့် ဂွင်းထုသလိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးလိုက် ထိပ်သီးလေး သက်သက်ကို စုပ်ပေးလိုက် လီးတချောင်းလုံးကိုယက်ပေးလိုက်နှင့် ပညာမျိုးစုံပြနေတော့ရာ ကျနော်လဲ လုံးဝမထိမ်းနိုင်တော့ဘဲ ကော့တက် လာပြီး အန်တီ့ပါးစပ်ထဲ လရေများ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့သည်။ အန်တီက ကျနော့လရေ များကိုမြိုချလိုက်ပြီး တစိမ့်စိမ့်ထပ်ထွက်လာနေသော လရေများကိုလည်း လျှာဖြင့်ယက်ကာ ယက်ကာမြိုချနေပါသည်။ ထို့နောက်အန်တီလည်း ကုန်းနေရာမှထလိုက်ပြီး ကျနော့ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲတင် ပေးလိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် သူ့ဘရာကိုလည်း ဂျိတ်ပြန်ချိတ်ပြီး အင်းကျီ ကြယ်သီးများကိုလည်းပြန်တပ်လိုက် ပါသည်။ အချိန်ကိုက်ပင် ခန ကြာသောအခါ ကားမီးများလင်းလာပြီး ကားသည် ၁၁၅ မိုင်တွင် တထောက်နားရန်ဝင် ရောက်လာပါတော့သည်။
ကားရပ်သောအခါကျနော်တို့လည်း သူများနည်းတူ ကားပေါ်မှဆင်းလိုက်ကြပြီး ရွှေခရားကြီးတွင် ထိုင်လိုက်ကြ ပါသည်။ ညစာ ထမင်းစားပြီး နောက်ဘက်သွားကာ အပေါ့အပါးသွားလိုက်ကြပါသည်။ ကားပေါ်မှဆင်းကတည်းက ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ကားပေါ်မှာဖြစ်ခဲ့သည့် အကြောင်းများကို မသိသလို နေလိုက်ကြပြီး ခတ်တည်တည်ပင် သားအမိဇာတ်ခင်းနေကြပါသည်။ နာရီဝက်ခန့်ကြာသောအခါ ကျနော်တို့ အားလုံးကားပေါ်ပြန်တက်ခဲ့ကြပြီး ကားသည်လည်း ၁၁၅ မိုင်စခန်းမှထွက်ခဲ့ပါတော့သည်။ အချိန်က ည ၈ နာရီခန့်သာ ရှိပါသေးသည်။ ကားထွက်လာပြီး ၁၅ မိနစ်ခန့်ကြာသောအခါ ကားမီးကို လုံးဝပိတ်လိုက်ကြပါသည်။ အန်တီက စောင်ကို လယ်ပင်းထိချုံထားပြီး ကျနော်ကတော့ ခေါင်းမြီးချုံလိုက်ပါသည်။ ဤတခါတွင်တော့ ကျနော်က အန်တီ့နို့ကို ဂရုမစိုက်တော့ဘဲ တိုက်ရိုက်ပင် စောက်ဖုတ်ဆီဦးတည်လိုက်ပါသည်။ အန်တီ့ ထမီကို ဖြည်လိုက်ပြီး ပင်တီဘောင်းဘီထဲ လက်နှိုက်လိုက်ပါသည်။ အန်တီက ဖင်အနည်းငယ်ကြွ၍ သူ့ဘောင်းဘီကို အသာချွတ်ချလိုက်ပြီး ထိုင်ခုံပေါ်တင်ထားလိုက်ပါသည်။ ကျနော်လည်း လွှတ်လွှတ်လပ်လပ် ပင် အန်တီ့ စောက်ဖုတ် ကို တိုက်ပွဲဝင်ပါတော့သည်။ စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်လိုက် စောက်စိကိုချေလိုက် လက်ညှိုးနှင့်လိုးလိုက် လုပ်နေရင်း ကျနော့စိတ်ထဲတွင် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ချင်စိတ် တအားဖြစ်လာပါသည်။ ကျနော်သည် ခုံအောက်ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆင်းထိုင်လိုက်ပြီး အန်တီ့ပေါင်ကြားခေါင်းဝင်လိုက်ပါသည်။ အန်တီကလည်း ကြိုသိ နေသည့်အလား သူ့ဖင်ကြီးကို ရှေ့သို့နဲနဲတိုးပေးလိုက်သဖြင့် ကျနော့ ပါးစပ်နှင့် အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ တတန်းတည်း ဖြစ်သွားပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ နှာခေါင်းမြုတ်လိုက်ပြီး တရှိုက်မက်မက် နမ်းလိုက်ပါသည်။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးသည် အနံ့အသက်ကင်းစင်နေပြီး နမ်း၍ကောင်း လှသဖြင့် ကျနော်လည်း တရှုံ့ရှံ့ုနမ်းနေမိပါတော့သည်။ စိတ်တိုင်းကျနမ်းပြီးမှ ကျနော်အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကို စ ယက်ပေးပါတော့သည်။ အန်တီကလည်း သူ့ချေထောက်နှစ်ချောင်းကို မြောက်၍ ခုံပေါ်တင်လိုက်ပြီး ပေါင်ကို ကားထားလိုက်ပါသည်။ ပေါင်ကိုကားထားလိုက်သဖြင့် စောက်ဖုတ်ကြီးမှာအကြီးကြီးဖြစ်လာပြီး ယက်ရသည်မှာ လည်း အားပါးတရ ရှိလှပါသည်။ ဒူးထောင်ပေါင်ကားပြီး စောင်ချုံထားသဖြင့် အပြင်မှကြည့်ပါက ကျနော်အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ယက်နေသည်ကို ဘယ်လိုမှသိနိုင်မည်မဟုတ်ပါ။ အန်တီ့စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ စောက်မွှေးမရှိဘဲ ပြောင်ချောနေပြီး ဖေါင်းကား နေကာ အသားမှာလည်း နုအိလှပါသည်။ ကျနော်က အန်တီ့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်လိုက် စောက်စိကို ငုံစုတ်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ထိုးထည့်လိုက် နှင့် အစွမ်းကုန် ကျိုးစားနေရာ အန်တီ့စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များထွက်လာပါသည်။ အန်တီ၏ စောက်ရည် သည် ချွဲတဲတဲ နှင့် အနည်းငယ် ချိုသလိုလို ရှိပါသည်။ ယက်နေရင်းနှင့်ပင်စီးထွက် လာသော စောက်ရည်များကို ကျနော်မြိုမြိုချ နေမိပါသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုယက်ရသည်က၊ို စောက်ရည် သောက်ရသည်ကို လုံး၀ ရွံရှာစိတ် လည်းမဖြစ်မိ ဘဲ ကျေကျေနပ်နပ် ယက်ပေးနေမိပါသည်။ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်းတော့ မမှတ်မိတော့ ပါ။ အန်တီ့ ဖင်လုံးကြီး တဖြေးဖြေး လှုပ်ခါလာပြီး ခနကြာသောအခါ တစပ်စပ် တုံလာပြီး ကျနော့ဆံပင်အား လက်နှင့် အတင်းဆွဲကာ ကျနော့မျက်နှာကို သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးနှင့် အတင်း ဖိကပ်ထားလိုက်ပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အသက်ရှူကျပ်လာသဖြင့် ခေါင်းကိုအသာစောင်း၍ အသက်ခိုးရှူနေရပါသည်။ ခနနေသောအခါမှ သူ့လက် ဆွဲအားနဲနဲလျော့လာပါသည်။ သို့သော် သူ့ကိုယ်လုံးတစပ်စပ်တုံပြီးမောနေသည်မှာ အချိန်တော်တော် ကြာပါ သည်။ တော်တော်ကြာမှ အတုံရပ်သွားပြီး ကျနော့ ဆံပင်အားဆွဲထားသောလက်ကို လွှတ်လိုက်ပါတော့သည်။ ကျနော့မျက်နှာတခုလုံးလည်း အန်တီ့စောက်ရည်များဖြင့် ရွှဲရွှဲစိုနေပါတော့သည်။ အန်တီက သူ့ ဆလင်းဘက် အိပ်ထဲမှ တစ်ရှူးထုတ်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး ကျနော့ မျက်နှာအားသုတ်ပေးပါသည်။ ပြီးတော့တခါ စနိုးတာဝါနှင့် ထပ်သုတ်ပေးပြန်ပါသည်။ သုတ်ပြီးသောအခါကျနော်လည်း ခုံပေါ်ပြန်တက်ထိုင် လိုက်ပြီး ဘေးဘီကိုကြည့်မိ ပါသည်။ ဘေး တဘက်ခုံမှ အဖွားကြီးနှစ်ယောက်မှာလောကကြီးနှင့် အဆက် ပြတ်ပြီး တခူးခူးနှင့် အိပ်မောကျ နေကြပါသည်။ သူတို့ဘေးခုံမှ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် နတ်ပြည်ကို အတက် အဆင်းလုပ်နေသည်ကို လုံး၀ သတိပြုမိပုံပင်မရပါ။
အန်တီကလည်းတာဝန်အလွန်ကျေပါသည်။ သူအမောပြေသွားသည်နှင့် ခုံအောက်ကိုဆင်းထိုင်လိုက်ပြီးကျနော့ ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဆွဲဖွင့်ပါတော့သည်။ ဇစ်ဖွင့်ပြီး ကျနော့လီးကို မစုတ်သေးဘဲ ကျနော်၏ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ် ချလိုက်ပါသည်။ ဘောင်းဘီကိုလုံးဝချေထောက်မှ အကျွတ်ချွတ်လိုက်ပြီးဘေးတွင်ပုံထားလိုက်ပါသည်။ ကျနော်သည် စောင်အောက်တွင် အောက်ပိုင်း တုံးလုံးဖြစ်သွားပါတော့သည်။ ပြီးမှ ကျနော့လီးကိုပယ်ပယ် နယ်နယ်ကိုင်ပြီး ကောင်းကောင်းစုတ်ပါတော့သည်။ ဤတခါတွင်တော့အန်တီသည် လီးကိုယက်လိုက် လဥကို ယက်လိုက်နှင့် အချိန်ယူ၍ စိန်ပြေနပြေမှုတ်ပါတော့သည်။ ယခုအခါတွင် ကျနော်လည်း ပထမတခါကဲ့သို့ မဟုတ်တော့ဘဲ ထိန်းနိုင်လာပါသည်။ အန်တီကလည်းအမြန်ပြီးအောင် အားစိုက်မမှုတ်ဘဲ အေးအေးဆေးဆေး မက်မက်မောမော စုတ်နေပါသည်။ အချိန်တော်တော်ကြာမှ အန်တီက အရှိန်တင်လိုက်ပြီး အားစိုက်မှုတ်ပေး တော့ရာ ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာသဖြင့် ဆက်မထိန်းတော့ဘဲ အန်တီ့ပါးစပ်ထဲ အရှိန်ကုန်ပန်းထည့်လိုက် ပါတော့သည်။ ကျနော့လရည်များမှာလည်း မကုန်နိုင်မခန်းနိုင် ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ပန်းပန်းထွက်နေ ပါတော့သည်။ အန်တီက ပထမတခါကအတိုင်း ထွက်လာသမျလရည်များကို အကုန်မြိုချပြီး ထပ်ထပ်ထွက် ထွက်လာနေသော လရည်များကိုလည်း စောင့်ပြီး ယက်ယက်ပြီးမြိုချနေသည်မှာ အလွန်ပင် ကြည့်ကောင်း လှပါသည်။ ကျနော့လရည်လုံးဝမထွက်တော့မှ အန်တီက ရပ်လိုက်ပြီး ကျနော့အားဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ပေး ပါသည်။ ပြီးမှ ခုံပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ပြီး ကျနော့်အားဖက်၍ အမှန်တကယ်အိပ်ပါတော့သည်။ ကျနော်လည်း အန်တီ့အားပြန်ဖက်၍ အိပ်လိုက်ပါတော့သည်။ ကျနော်တို့သည် မန္တလေးရောက်သည်အထိကျန်သည့် ခရီးလမ်း တွင် နတ်ပြည်ဆက်မတက်တော့ဘဲ ကောင်းကောင်းအိပ်လိုက်ကြပါသည်။ ဒီလိုနှင့် မနက် ၃ နာရီခွဲကျော်ကျော် တွင် ကျနော်တို့ကားသည် မန္တလေးသို့ရောက်ခဲ့ပါတော့သည်။
