အပြာစာပေ

ကျွန်နော့် မန်နေဂျာ ( ဂျာကြီး ) ကိုတော်တော် တင်းနေပီဗျာ ။ ကျွန်နော့် ပရောဂျက် တစ်ခု ကို တင်ပြတယ် ။ သူသဘောကျတယ် ဒါကို သဘောမကျသလို ကလဲ ပြောသေးတယ် ဘာလိုတယ် ညာလိုတယ် နဲ့ ။ ထားပါ ဒီလိုပြောတာကတော့ လူကြီးတော်တော်...

ရန်ကုန်မြို့၌ ခုနစ်ထွေ တီးဟောက်စ် ဆိုလျင် သားသားနားနားနှင့် အကောင်းဆုံးဆိုင်ဟု လူသိများသည်..။ ပိုင်ရှင်မှာ ဦးမြမောင် နှင့် ဒေါ်သန်း တို့ဖြစ်ပြီး သမီး ချိုမာဆိုသော အပျိုမလေး သာရှိသည်..။ ကလေးစိတ်မကုန်သေးသော အပျိုမလေး မြီးကောင်ပေါက်မလေး အရွယ်ပင်…။ မောင်မောင်မှာ ပွင့်ဆိုတဲ့ အစ်မတစ်ယောက်ရဲ့ ဆက်သွယ်ပေးမှုကြောင့် ထိုဆိုင်တွင် Casher...

ထိုနေ့က ဒေါ်သီတာဝင်း ဝတ်လာတာက၊ ဟိုတလော မင်္ဂလာဆောင်တခု ကို သွားတုန်းက အဝတ်အစား ပင်။ ရင်ဖုံးအင်္ကျီလက်ရှည် ကို အပေါ်ပိုင်း အတွင်းက ရှင်မြီးပုံစံ အောက်ခံ အထူသား နေရာမှ လွဲ၍၊ ရင်ညွှန့်ကျော နှင့် လက်မောင်း တို့ မှာ အမဲရောင်နိုင်လွန်ဇာ အသား ပါးပါးလေးနှင့်၊...

ည 12 နာရီကျော်နေပြီ ယောင်္ကျားဖြစ်သူပြန်အလာကို စောင့်နေရတာ သီရိတစ်ယောက်သစ်ကုလားအုပ်ဖြစ်တော့မယ် အခုတလောစီးပွားရေးကလည်းသိပ်အဆင်မပြေ အဲ့ဒါကိုအကြောင်းပြပြီး လင်တော်မောင်ကမှုးမှုးရူးရူးနဲ့ ပြန်လာပြီးရင်တခါထဲအသေကောင်လိုတန်းထိုးအိပ် သီရိခမျာ အရက်နံ့ကတထောင်းထောင်း အိပ်ရင်းဟောက်လိုက်တာကလည်း မီးရထားစက်ခေါင်းကြီးအလား သူ့ဘေးမှာလှဲရင်း အိပ်မရတဲ့ညတွေလည်းများနေပါပြီ အိပ်လို့မရတိုင်း ကိုယ့်အဖုတ်ကလေးကိုယ် လက်ကလေးနဲ့ကလိလိုက် နို့ကလေးကို အသာလေးချေလိုက်နဲ့ အာသာဖြေနေရတာပေါ့။ ဒီယောင်္ကျားကိုယူရတာ အိမ်ထောင်ရေးသုခလည်း အပြည့်အဝမခံစားရ ပြီးတော့မငတ်ရုံတမယ်...

ာက်တနေ့ မနက်မှာ နိုးနေပေမယ့် အိပ်ရာထဲက သူ မထွက်ချင်လို့ ဆက်အိပ်နေတဲ့အချိန် ဖုန်း လာလို့ ကုတင်ဘေး ကပ်ရက် စားပွဲပေါ်က ဖုန်းကို လှမ်းကောက်ကိုင်လိုက်တယ် ။ “ ထင်အောင်ကျော်လားဟင် …” “ ဟုတ်ကဲ့…မမ ” ဒေါ်ရွေဖြူသန့် ..ခေါ်တာ ….။ “ ထင်အောင်ကျော်...

ဆရာမရယ် – အလယ်တန်းပြဆရာမလေးကြည်ဖြူမောင်နှင့်အိမ်ထောင်ကျတာ၂ပတ်ကျော်သွားပြီဖြစ်၍မောင်အလုပ်ဆင်းတိုင်းကြည်ဖြူတစ်ယောက် တည်းအိမ်တွင်ကျန်ခဲ့လေ့ရှိသည်။နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်၍အေးအေးလူလူပင်။ ကြည်ဖြူမှာမောင်နှင့်မင်္ဂလာဆောင်ပြီးသည်မှစ၍မောင်နှင့်၄ခါလောက်သာချစ်ဖူးသေးသည်။ ကြည်ဖြူမှာဗိုင်းကောင်းကျောက်ဖိမိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့်မောင်ကကြည်ဖြူငြင်းဆန်သဖြင့်အင်္ကျီမချွတ်ဖူးသေး။ထဘီလေးကိုအသာလှန် ကာ၃မိနစ်ခန့်လုပ်ပြီးလျှင်မောင်ကပြီးသွားလေ့ရှိသည်။ကြည်ဖြူနွယ်မှာအသက်၁၉နှစ်ခန့်ရှိပြီးအသားလေးကဖြူဝင်းစိုပြည်သည်။အထူးသဖြင့်နက်မှောင်နေသောဆံကေသာလေးများမှာကြည်ဖြူကိုမဟာဆန်၍ကျက်သရေရှိစေသည်။အရပ်က၅ပေ၆လက်မခန့်ရှိပြီးအရပ်နှင့်လိုက်အောင်ပင်ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့နေရာနှင့်သူအချိုးကျနေသည်။သေးသွယ်သောခါးလေးအောက်မှစွင့်ကားလုံးဝန်းသောတင်သားများ နှင့်မို့တင်း၍ကြွရွနေသောရင်သားနှစ်မွှာတို့မှာမြင်သူပုရိသတို့ကိုလည်ပြန်ငေးစေသည်။လမ်းလျှောက်ဟန်စကားပြောဟန်တို့မှာလည်းသိမ်သိမ်မွေ့မွေ့တိုးတိုးညင်းညင်းလေးဖြစ်သည်။ ရုပ်ရည်လေးမှာလှသည်ဆိုသည်ထက်ချောသည်ဆိုလျှင်ပိုမှန်မည်။တစိမ့်စိမ့်ကြည့် လေရင်ထဲထိစေသည့်အလှပိုင်ရှင်မျိုးဖြစ်သည်။ မာလဒီအိမ်ကိုမီးသွေးစပို့ကတည်းကချောမောသောကြည်ဖြူ့ကိုသတိထားမိသည်။မာလသည်အသက်၄၀ခန့်မီးသွေးပို့သမားဖြစ်သည်။ အသားအရောင်မှာခြောက်သွေ့မည်းကျိပ်နေသည့်အပြင်ရုပ်ရည်မှာလည်းကြမ်းတမ်းသည်။ခန္ဓာကိုယ်တွင်ကြွက်သားမြောင်းကြီးများ မှာပုံမကျပန်းမကျထွက်ပေါ်နေသည်။အင်္ကျီဘယ်တော့မှမဝတ်ပဲပုဆိုးတိုတိုတထပ်သာဝတ်လေ့ရှိသည်။ ”မီးသွေးလိုသေးလား” ”သြော် ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ရှင့် အပေါ်မှာထားပေးပါလား” ”ကျွန်တော်လည်းမသိလို့လိုက်ပြပေးပါလား” ကြည်ဖြူမှာဈေးသွားရဦးမည်ဖြစ်၍အနီရောင်ရင်ဖုံးအင်္ကျီခါးတိုလေးနှင့်ထဘီအနီလေးကို ဝတ်ထားသည်။ခါးတိုအင်္ကျီမှာပါးလွှာသဖြင့်နောက်မှကြည့်လျှင်အထဲမှချိတ်၅ခုတပ်အသားရောင်ဘော်လီလေးကိုထွင်းဖောက်မြင်နေ ရသည်။သေချာကြည့်လျှင်ဘော်လီချိတ်များကိုပင်မြင်နိုင်သည်။လွတ်နေသောခါးသားဝင်းဝင်းလေးမှာလည်းမာလကိုမြူစွယ်နေသည်။ တင်းယင်းလုံးဝန်းသောကြည်ဖြူဧ။်တင်သားနှစ်လုံးမှာထဘီထဲမှရုန်းကြွနေသည်။ အတွင်းခံအရာလေးကိုထင်ရှားစွာမြင်နေရသည်။ မီးသွေးပို့ပြီးသောအခါမာလဇာတ်လမ်းစတော့သည်။ ”ဟေ့...

 အ … အမေ့ … ကိုမင်းနိုင် … ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါရှင် … အဟင့် ဟင့် “ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် သူမတို့ လင်မယား အိပ်သော ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်ကာ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပေးထားရ၏။ ကော့ထွက် ဝိုင်းစက်နေသော ဖင်သားစိုင် ဖွေးဖွေး ၂ခြမ်းကြား စောက်ပတ်မှာ...

“ အိုး ””ဆက်ခနဲ ရုန်းပြီး ထွက်ပြေးမလို လုပ်တဲ့ ချိုချိုရဲ့ ခါးသိမ်ကလေးကို လှမ်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ရှင်မတောင်သနပ်ခါးနံ့သင်းနေတဲ့ ပါးနှစ်ဘက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်မွှေးပစ်လိုက်တယ် ထိတ်လန့်ပြီး ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခပ်းလေးကိုငုံပြီးစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ တစ်ခါတည်း ကော့တက်ပြီး လက်ထဲက စာအုပ်ပါလွှတ်ချလိုက်ပါတယ် တစ်ခါမှအတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ အပျိုစင်လေးပဲ။ ကျွန်တော်လွှတ်ချလိုက်တဲ့ ခြင်းတောင်းဟာ တစ်လိမ့်လိမ့်နဲ့...

အခန်းထဲမှာ လူတစ်ယောက် ရောက်နေတယ်ဆိုတာ ဦးဘသော် သိတယ်။ သိမှာပေါ့ အသံတွေ ထွက်နေတာကိုး။ ယာဉ်မောင်းမောင်စိုးသိုက် ရဲ့ အိမ်ခန်းဆောင်လေးထဲက ထွက်နေတာ မနီလာ အသံမှန်းလည်း သိတယ်။“မမ ကို လိုးပါ မောင်ရယ်။ ကြမ်းကြမ်းလေးနော်။ အား အား ရှီး ရှီး” ဦးဘသော် ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်လာခဲ့တယ်။...

ကျမနာမည်က အိအိငြိမ်း အသက်က ၃၃နှစ် လည်ပြ ကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ မောင်လေးနာမည်က စည်သူ အသက်က၂၀ပါ။ကျမတို့ကမွေးချင်းမောင်နှမ နှစ်ယောက်ထဲသာရှိပြီးမာင်လေးထက်ကျမက ၁၃နှစ်ကြီးပါတယ်။အမေက မောင်လေး ၂နှစ်သားမှာဆုံးပါးသွားခဲ့ပြီး အဖေကတော့ ပြီးခဲ့နှစ်ကပဲလောကီကိုစိတ်ကုန်သွားလို့ဆိုပြီး ရိပ်သာဝင်သွားခဲ့ပါတယ်။အိမ်ကိုတောင်ရံဖန်ရံခါမှလာလည်တတ်တယ်။ ကျမတို့မောင်နှမနှစ်ယောက်ထဲသာတွယ်တာစရာဆိုလို့ ရှိပါတော့တယ်။ကျမကအမကြီးအမိရာဆိုသလို မောင်လေးကိုငယ်စဉ်ထဲမှခုချိန်ထိ ထိန်းကျောင်းပြုစုခဲ့ရပါတယ်။ကျမခင်ပွန်းနဲ့ စိတ်သဘောထားချင်းမတိုက်ဆိုင်လို့ လမ်းခွဲလိုက်တာ ၆လခန့်ရှိပါပြီ။ကျမက ကျောင်းဆရာမပီပီ မြန်မာဆန်ဆန်ဝတ်စုံတွေသာဝတ်စားပြင်ဆင်တတ်ပါတယ်။ကျမအရပ်က ၅ပေ၄ခန့်ရှိပြီး...